Ssssjakie
16 november, 2008. Speelronde 11 in de Nederlandse Eredivisie. De zondag voor een speciale wedstrijd. Eigenlijk dè wedstrijd. Ajax - PSV. Ajax, met hun eeuwige gezeur en gezanik; historie dit, Europese top dat, en altijd de media en KNVB aan hun zijde. Op het moment een Europese tobclub. Dan PSV, voor 95% van de historie een 'provinciaaltje', maar de afgelopen 4 jaar de landskampioen van Nederland. Een topclub. Voor een PSV-supporter als ik geen mooiere wedstrijd als deze, want, bij uitwedstrijden gaan alleen de echte fans mee.

Voor de wedstrijd hangt er al een geladen sfeer, want de vorige ontmoeting tussen PSV en Ajax, 19 maart 2008, verliep wat supporters betreft niet vlekkeloos. De joden (zo noemen de Ajax-supporters zichzelf maar al te graag) braken met veel geweld uit het uitvak, waarna PSV-fans met van alles en nog wat werden bekogeld. Er werd zelfs een glasplaat vanaf de 2e ring naar een ondergelegen PSV-vak gegooid. Kinderen van de naastgelegen vakken durfden niet goed meer naar de volgende wedstrijd van de Philips Sport Vereniging. De Ajax supporters kregen geen straf van de KNVB, en geen straf van Ajax zelf.

Op weg naar de grootste pisbak van Nederland Arena, werd er een bericht doorgegeven over een of ander voormalig Ajax-terreinknechtje. Sjakie Wolffs was overleden. Ik ken heel die vent niet, geef er niks om, maar vooruit. Hiervoor wordt voor de wedstrijd een minuutje stilte gehouden. Een uitgelezen kans om zonder geweld de joden terug te pakken voor het wangedrag van weleer. Het duurde niet lang voor er liedjes verzonnen waren waar Sjakie in schitterde. Zo klonk al gauw 'Sjakie in Oranje', en werd lijflied van Ajax 'De herdertjes lagen bij nachte' beëindigd met een luidkeels 'SJAKIE!'. Dit is overigens niet des PSV's, maar zoals al eerder gezegd, die joden zijn veel grotere smeerlappen, zo'n flauw liedje kan best. Zéker na het schofterige gedrag van de joden, waar ze straffeloos vanaf zijn gekomen door een flinke hand hulp van die landverraders bij de KNVB.

Toen kwam het moment waar ik al lang benieuwd naar was. De wedstrijd stond op het punt om te beginnen, de stadionspreker kondigde een minuut stilte aan. Hier begon een moment wat nog veel besproken is in de media, en waar PSV ten onrechte in een slecht beeld is gezet. De Ajax-supporters in het hele stadion begonnen te klappen, wat natuurlijk te gek is in een minuut stilte. Hierbij werd er gesist (Ssst!), om de ajacieden tot stilte te manen. Dit werd natuurlijk een grappige situatie, omdat de 'joden', en sisgeluiden in de historie niet altijd positief gepaard zijn gegaan. Dit gebaar van de PSV-supporters werd beantwoord met 'stelletje kankerboeren', tijdens de minuut stilte! Vanaf dat moment was het onduidelijk wie er riepen, joden die hun terreinknechtje eerden, of desalniettemin respectvolle PSV-supporters.

Eenmaal thuis gekomen zette ik mijn televisietoestel aan. Hierin werd gesproken over het wangedrag van de PSV-supporters tijdens de minuut stilte! Op tv werd het PSV publiek als een schandalig volk neergezet, maar het is andersom, als je het gaat vergelijken met het gedrag van de Ajax-supporters eerder dit jaar in het Philips-stadion. Bij dit (veel kleinere en minder schadelijke) voorval wordt (onterecht)door PSV als club zelf al direct 2 man voorzien van een stadionverbod, zonder enige inspraak van de KNVB. De KNVB wil ook nog even een onderzoek instellen. KNVB, met je eeuwig Ajax-bestuur, deel toch eens een straf uit aan die joden. En niet alleen buiten het veld, denk nog maar eens aan die smerige overtreding van Haas-Jan Klungelaar (Ajakkes) op Simon Cziommer (AZ). PSV als club moet zich gewoon rustig houden, en, net als Ajax, wachten tot de KNVB de zaak seponeert. Als ze dat willen doen tenminste bij de enige fatsoenlijke Europese topclub van Nederland…

De polenconferentie was echt leuk!

Zoals de titel al doet vermoeden, was de polenconferentie echt leuk. We zijn er heen gegaan met een groepje, met de bus, en dat was alleen al de moeite waard. We hebben ons echt prima vermaakt op de heenweg, die al leuk begon doordat er enkelen achter bleven op het busstation. Dat was echt leuk.
In Oirschot aangekomen zijn we naar het gebouw op zoek gegaan. Dat was best leuk, omdat we eigenlijk nog geen van allen ooit echt in Oirschot waren geweest, tsja, misschien wel geweest, maar we waren geen van allen bekend. We hebben daar op een bord gekeken hoe het dorp eruit zag, en dat was best leuk.

Vervolgens hebben we aan wat mensen gevraagd waar we het congrescentrum konden vinden. Dat was best leuk, want die mensen wisten het zelf eigenlijk ook niet goed! Uiteindelijk toch gevonden, en toen we eenmaal binnen waren, mochten we onze jassen ophangen. Toen we ons aanmelden, was dat allemaal een best leuke situatie, want we zijn immers cmv'ers, en die staan er om bekend dat ze altijd te laat komen. Dat was juist niet het geval, want voor het congres begon had ik mijn koffie al lang en breed op. Dat was dus best leuk.
Na een lange zit, waar we ergens ook nog op kastjes mochten drukken, zijn we even naar buiten gegaan. Ik ga zo over het eerste gedeelte heen, en benoem alleen het kastjedrukken, omdat dat eigenlijk het enige leuke was.

Goed, toen we naar buiten gingen, hadden we best honger. We hadden inmiddels wel al een kopje koffie genuttigd, maar een frietje ging er ook best in. Dat was best leuk, want ik zei eigenlijk dat ik honger had, precies op het moment dat Denis over zijn buik begon te wrijven! We zijn het dorp weer ingelopen, wat overigens best leuk was, omdat we nu aan de andere kant het plein op liepen als de eerste keer, en vonden al gauw een klein friettentje, dat er echt erg leuk uit zag. Dat was niet minder leuk dan de rest van de dag, want we kwamen hier een bekende van Denis tegen, die hij kende van PSV. Dat was natuurlijk best leuk, want je verwacht eigenlijk niet dat je iemand tegenkomt in een dorp redelijk ver van huis. De man kende hij dus van PSV, en dat was een best leuke man. Hij begon wat grapjes te maken over polen ("Ooh, als ge nog unne pool ofwa noddig het, kende dr bij ons wel inne komme hale!"), en liep met ons de friettent binnen. Ik had een lekker broodje kroket besteld, met mayonaise. Dat was allemaal best leuk, maar we moesten zo onderhand weer terug.

Weer terug in de conferentiezaal werd er wat gesproken en gelachen, en al met al was het toch een best leuke middag. Lerares van ons (ik noem verder geen namen) viel in slaap tijdens de polenconferentie, en dat zal wel niet de laatste keer zijn dit jaar. Er komen waarschijnlijk nog meer lange vermoeiende dagen, maar, als ze net zo leuk zijn als deze, moet het in ieder geval voor mij wel goed komen. Dat de lerares dan in slaap valt, nou, dat kun je waarschijnlijk zelf al in vullen, dat is echt best leuk!
Dus, een leuke dag gehad. Oja, de terugweg was ook heel leuk! En we zijn na de terugweg ook nog met een paar studenten gaan eten. Dat was ook heel leuk. En 's avonds ben ik nog op stap geweest, en dat was ook heel leuk. Het was een leuke dag.

Jonathan van Hout, VC2E2

Opdracht; Herschrijf 2 alinea’s uit de troonrede.

Ik ben steeds begonnen met dezelfde eerste zin uit de alinea. Mijn eerste alinea is alinea 13 van de troonrede. Mijn tweede herschreven alinea is de 7e alinea.

Origineel, Alinea 1;

Economische ontwikkeling is niet mogelijk zonder een adequate infrastructuur. De regering wil de capaciteit van wegen en spoorlijnen vergroten. Bouwprojecten die daarop gericht zijn, moeten sneller worden uitgevoerd. De regering zal een voorstel voor een nieuwe Spoedwet wegverbreding bij de Kamer indienen. Ook zullen de lasten eerlijker over de weggebruikers worden verdeeld. In de toekomst wordt het bezit van een auto minder belast en het gebruik juist meer. Volgend jaar zet de regering de eerste stap op weg naar dit systeem. De belasting bij aanschaf wordt verlaagd; de motorrijtuigenbelasting verhoogd. Hoe schoner de auto, des te goedkoper autobezitters uit zijn. Om reizen per trein aantrekkelijker te maken, komen er nieuwe stations bij en gaan er meer treinen rijden.

Aangepast, Alinea 1;
Economische ontwikkeling is niet mogelijk zonder adequate infrastructuur. De capaciteit van spoorlijnen moet worden vergroot. De kunst is om efficiënter te werk te gaan met de middelen die we inmiddels hebben. De nadruk op het openbaar vervoer moet groter worden, net als de toegankelijkheid. Binnen grote steden is het reizen van A naar B al redelijk toegankelijk, maar lang niet altijd even snel. Je wordt wel praktisch overal voor de deur afgezet. Er moeten ook kleinere gemeentes bereikt worden, zodat voor forensen het OV toegankelijker word. Meer spoorlijnen en buslijnen zijn hierin een mogelijke oplossing. Verder kan de bezetting van de huidige bus- en spoorlijnen vergroot worden. Meer bussen en treinen laten rijden is dus ook een oplossing. Voor de grotere steden (ook buiten de randstad) zouden metro's uitkomsten kunnen bieden. Hierin zou dan hetzelfde systeem als in Londen moeten worden gebruikt, waar je een dagkaart kunt kopen (of abonnement) zodat je de hele dag kunt reizen op een bepaald traject. Hier zijn verschillende zones, aangegeven met kleuren. Dit maakt het OV toegankelijker, en zullen er op den duur minder mensen voor de auto kiezen, dus minder files en minder CO2 uitstoot.
Niet onbelangrijk is het feit dat autorijden niet goedkoper wordt, noch het aanschaffen van een auto. Het aanschaffen van een milieuvriendelijke wagen wordt wel aangemoedigd, met flinke 'groensubsidies'. De autowegen die er al liggen, blijven zo liggen, er komt geen wegverbreding. Het plaats maken voor meer auto's, is het vragen naar meer auto's. Wel zullen sommige wegen moeten wijken voor de nieuwe spoorlijnen. Hierbij denken we aan viaducten over de nog aan te leggen spoorlijnen.

Origineel, Alinea 2;

Samenwerking in Europees verband is eveneens cruciaal bij het realiseren van duurzame economische groei. De begroting van de EU dient daar in toenemende mate op te worden gericht.

.

.

.

.

Aangepast, Alinea 2;

Samenwerking in Europees verband is eveneens cruciaal bij het realiseren van een duurzame economische groei. Overal neemt de vraag naar voedsel en energie toe en stijgen de prijzen. Hierdoor staan we aan de vooravond van nieuwe systemen, en nieuwe besturen en organisaties. Hierbij is het noodzaak om de driehoek van PPP duidelijk te maken, zodat er niet alleen gekeken wordt naar de mensen en naar de economie (people, profit), maar ook naar het milieu (planet). Hierbij speelt duurzaamheid dus een grote rol in de nieuwe besturen en organisaties. "De duurzaamheidsaus moet dikker worden".

Beeldsequences Blok 1 Beeldtaal

Beeldsequence 1:

Beeldsequence 2:

Komde gullie Sjoelen? (Opdracht Onderzoeken blok 1)

'Komde gullie sjoelen?'

Eindhoven – Buiten schijnt een herfstzonnetje. Al wachtend op onze derde kompaan voor ons onderzoek, komen de dametjes één voor één voorbij gelopen. ‘Bende gullie misschien die jongens van school, die vanmiddag een middag mee gaan sjoelen?’, vragen de vrouwen ons al vóór dat we ook maar één stap in het buurthuis hebben gezet. Niet voor niets natuurlijk. Er komen niet elke dag studenten kijken. 'Nouja, er zijn er wel eens eerder geweest hoor, maar die kwamen altijd een beetje zenuwachtig in hun eentje. Meestal meisjes’, vertellen ze ons. Maar vanmiddag staan er drie jonge knullen op de stoep. Wij komen ook niet voor niks. Vanmiddag wordt er namelijk voor ons een al heel lang brandende vraag beantwoord. Wat voor activiteiten worden er georganiseerd in het buurthuis Henriette Roelant, voor deze seniorenbezoekers?

Als we de ruimte binnen stappen staan de sjoeltafels al uitgestald. Één vrouw heeft de leiding. Zij is degene die regelt wie er tegen wie gaat sjoelen, en wie welke scorekaarten bijhoudt. Deze mevrouw regelt ook de financiën. Zij was ook de eerste aanwezige en heeft daarom de sjoelbakken al klaar gezet. Dit is al jaar en dag een ongeschreven regel. Wij nestelen ons in een hoekje, al blijkt dit niet voor lange duur.

Voor ons wacht een groep van negen dames in de leeftijd van zesenzestig tot en met eenentachtig. Ze zitten wat bij elkaar, kletsen over scholen (van peuterspeelzaal tot universiteit), kleinkinderen, maar vooral over ons. Voor we goed en wel hebben gezien in wat voor vertrek we ons bevinden, worden we al bestookt met een waar spervuur aan vragen. 'Waar komen jullie vandaan?, zitten jullie bij elkaar in de klas?, wat voor opdracht moeten jullie doen dan?, waarom ons?'. De meeste vragen proberen we te beantwoorden, maar de vrouwen laten geen ruimte voor een adempauze.

Opmerkelijk genoeg stopt het kruisverhoor net zo plots als het begon, waarop het leek alsof er een biologische eierwekker afging. De vrouwtjes bewegen zich massaal naar de sjoelbakken.
Eindelijk een adempauze…
Er staan zes tafels in totaal, uitgerust met vier sjoelbakken. Per bak is er één koppel bezig. Aan één bak staan drie vrouwen. Na ze allemaal hun stenen hebben verschoven, wisselen ze door naar de volgende bak. Op zich een leuk gezicht, ze zijn allemaal alleen maar gefocust op de volgende tafel, en het lijkt of ze elkaar amper zien staan. Met hun scorepapiertjes tussen de vingers schuiven ze aan bij de volgende tafel, om het spel voort te zetten. Zo bespelen ze elke bak één keer, en is er een eerlijke score voor elke speelster. De ene bak schuift namelijk beter dan de ander. Ook zijn niet alle stenen hetzelfde. Toch is het niet belangrijk wie de beste punten heeft, want zo werd ons verteld, het is al jaren geen competitie meer.

De vrouwen zijn allemaal in geplooide rokken of net gestreken pantalons, en dragen allemaal ongeveer dezelfde coupe. Vier hadden een stralend wit kapsel, vijf hadden hun eigen haarkleur nog, of droegen er een uit een potje. Allemaal waren ze uitgerust met een handtas, één zelfs met een scooterhelm. Één ding hebben ze gemeen, ze hebben allemaal al zin in de koffiepauze. Er is er geen één die het niet over de koffiepauze heeft. Hier zullen we later ook de mannen treffen.

Dan is het eindelijk zo ver! Nadat de vrouwen hun sjoelronde hebben gelopen is het tijd voor een ‘bakske koffie’. Ze zitten aan een lange tafel, en drinken koffie en thee. Het vertrek blijkt een oude aula, met een hoog plafond en een podium. Er hangen roodwitte slingers aan het plafond. Ook zijn er discolampen. Er staat geen radio aan, op last van de biljartmannen. De dames keuvelen over van alles en nog wat. Zo krijgen we verhalen te horen over vroeger, vooral over 'ouwe vrijers'. Er gaat ook een bidprentje rond. Er is een man overleden. Even later komt er een man aan, met de uitslag van de loterij. Deze loterij bestaat al lang en is opgezet door de biljart- en de sjoelvereniging. Riet heeft (alweer) gewonnen.

Een eindje verderop, aan de andere kant van de bar, zijn de mannen bezig met een biljartspel. Ze zien er geconcentreerd uit. Dat kun je zien aan hun gefronste wenkbrauwpartij, en ze bestuderen hun spel goed. Ze kijken continu naar de ballen, en lopen wat rondjes rond de tafel. Één man heeft zelfs een speciale biljarthandschoen aan. Er heerst stilte. Ook loopt er een scheidsrechter rond. Deze draait af en toe aan het scorebord, wat op zijn beurt naast de keuhouder hangt. Op tafel staat een grote beker, met namen erop van eerdere biljartkampioenen.
De meeste mannen zijn kalende, diegene die zijn voorste haarlijn nog bezit, is eigenaar van een witte, dunne haardos. Er zijn ongeveer vijftien mannen aanwezig bij de twee biljarten. Allen dragen zij nette bloesjes en giletjes. De overheersende kleur is grijs, afgewisseld met mat groen en mat blauw. De mannen drinken bier. Twee mannen drinken fris, vier koffie. Opvallend is dat de mannen, in tegenstelling tot de vrouwen, allemaal in kleine groepjes van maximaal drie man zitten. Zo zitten er dus ongeveer vier groepjes aan een aparte tafel te kletsen. Net als bij het sjoelen is er hier één iemand die de financiën en scores regelt. Deze man zit aan een aparte tafel, met een groot scorepapier voor zijn neus, langs de zilveren beker. Deze man roept de volgende wedstrijd om. In tegenstelling tot de sjoeldames is het hier dus wel competitief.

Deze hele boeiende dag in ogenschouw genomen kunnen we wel stellen dat deze ouderen heren en dames alles nog alleen afkunnen, er is geen professionele begeleiding die hen hoeft te helpen of in de gaten moet houden. De kennis die men van elkaar heeft zorgt ervoor dat alles op rolletjes loopt. Deze mannen van de biljartclub en de vrouwen van de sjoelvereniging gebruiken deze middag om eens bij te praten en samen te sjoelen, biljarten en een kaartje te leggen. Grotendeels zelf georganiseerd, maar dankzij buurthuis Henriette Roelant mede mogelijk gemaakt.

Aantal woorden: 1022

Dènis d'Achard van Enschut, 2075993
Ad Penninx, 2090677
Jonathan van Hout, 2092278

Judith Arts
Onderzoeken
Dinsdag 14 oktober

Ziek

De week van maandag 6 oktober is niet de leukste week van het jaar tot nu toe.. In het weekend (eigenlijk vrijdag al) ziek geworden, niet meegevoetbald, en veel geslapen. Maandag was het al niet beter, en vandaag, dinsdag, is het nog steeds niks. Ik hoop dat mijn minor van morgen niet te vroeg komt, want het zou zonde zijn als ik daar óók al niet heen kon. Goed, ik ga mijn best doen om wat beter te worden, want zo schiet het natuurlijk ook niet op. Jongens, ik hoor wel wat ik gemist heb op school :).

Welterusten ;)

Deze week 29 september

Deze week!

Maandag; Eerste uur verslapen, topweekend gehad ;)! Volgens medestudenten niet veel gemist. Da's mooi! Rest van de dag weer lekker kort school gehad, niet echt iets spannends om te vermelden. Oja, misschien de 'presentatie' die we eigenlijk moesten doen voor onderzoeken, maar dat was niet helemaal duidelijk. Denis was afwezig en Ad en ik wisten niet goed hoe we het moesten brengen. Uiteindelijk toch duidelijk kunnen maken dat we onverhuld en participerend hebben kunnen registreren wat we observeerden... Cool he ;)!?

Dinsdag; Schoolfeest vanavond! Overdag ben ik naar de eerste lessen geweest, maar heb ik het middagprogramma geskipt (SLB met neçla, sorry!) omdat ik met Ad naar Tilburg ben geweest. Gezellige trip, en een iets minder gezellige buitenland markt. Toch wel interessant, die buitenland stages. Ik zag ze eigenlijk een beetje als jongerenreizen organisaties, het was net of ik kraampjes van gogo en xtravel zag staan... Je kon ook gewone brochures pakken die er lagen met netjes de trips, en taken die je daar uit moet voeren, beschreven. Ik had verwacht dat het meer 'underground' was, en dat je op de goede hoop, via via contacten, ergens een project kon krijgen. Niets is dus minder waar, want je kan je gewoon vrijblijvend bij een 'bedrijf' inschrijven, waar je een intake gesprek krijgt, hulp bij het zoeken naar sponsors en eventuele benodigde cursussen worden aangeboden. Veel gestructureerder dus dan ik had verwacht, en daarmee was de trip naar het natte Tilburg niet voor niets geweest. Verder heb ik Joost daar nog gezien, een maat van me, die mee terug is gereist. Ik had Joost nog uitgenodigd voor het schoolfeest van vanavond, maar daar had ie uiteindelijk geen zin in.. Jammer man! 'S avonds dus schoolfeest. Hartstikke leuk gehad, ik geloof dat er foto's van op internet verschijnen, maar ik weet zo nog niet waar en wanneer.. Lekker aan de bar gezeten met Ad, en mijn intro Pieter ('Pidi' :D). Lekker zitten drinken, weinig gedanst (is toch meer voor vrouwen ;) ) en net voor middernacht richting huis gegaan. We, Pidi en ik, liepen naar het station, netjes op tijd, maar gingen nog even wat eten bij 'de Hoek', waardoor we alsnog te laat waren voor de bus en ik mijn vader kon bellen.. Bij deze Pap, nogmaals bedankt ;)!!!

Woensdag; Minordag! Merle komt vanaf vandaag bij de minor, dus ben ik niet meer de enige cmv'er! Top! Ik heb deze dag haar de school een beetje laten zien, en proberen duidelijk te maken wat cradle 2 cradle is, wat de inconvenient truth van Al Gore precies inhoud en gesproken over het project wat we moeten gaan uitvoeren. Ik noem expres niet de lessen die we hebben gevolgd, want bij 1 heb ik liggen pitten. Die ellenlange verhalen over economie en biologie, de zonnereceptoren en de bio-organismen van beestjes, de groeipercentages van een fluctureel aangezindheidsgeboren economie die bestaat uit virale flexipiteiten en organischgezien onmogelijke percepticurele feiten zijn behoorlijk saai. Hierbij kreeg ik een beetje een gek gevoel, een gevoel wat Hans Teeuwen ooit heel mooi heeft beschreven in een stuk over zijn middelbare school. Ik heb het eventjes opgezocht;



Dat brengt me eigenlijk bij de woensdag avond, die ik maar heel kort beschrijf. Vervelend, maar gelukkig niet tè vernederend. Dames en Heren, PSV heeft verloren van Liverpool, in Liverpool, en dat is géén schande. Geen vernedering. Toch vervelend. Dankje ;)

Donderdag; De polenconferentie! Hartstikke interessant, een congres gehad in Oirschot (volgens de burgemeester een monument in het hartje van Brabant ofzoiets) met bijna de hele PP1 CMV groep, Tilburg was namelijk ook aanwezig.. 2 man geloof ik, van de 6 die er in totaal zijn.. De conferentie op zich was heel boeiend (in tegenstelling tot de lessen van gisteren), maar niet voor iedereen boeiend genoeg om wakker te blijven. Zo viel onze lerares Loes lekker in slaap bij de eerste spreker ("Hij had ook zo'n monotone spreekstem") en viel het de laatste spreker op dat er meer waren die zaten te knikkebollen. Toch genoeg informatie gekregen om hier een leuk artikel over te schrijven, namelijk een artikel met onvolledige, verdraaide of gewoon simpelweg gelogen informatie. De discussie op het einde was niet echt een discussie, maar meer een vragenronde, en het bier dat we hierna dronken was niet voor ons bestemd. Zo hebben we dus een leuke middag gehad, maar wel behoorlijk langdradig. Ik heb trouwens al wel een leuk idee voor het artikel, maar die volgt nog. Na de conferentie gezellig uit eten geweest met Lonneke, Merle en Job, bij de Baron in Eindhoven. Lekker gegeten en elkaar wat beter leren kennen. Super!

Vrijdag; ben ik met Merle naar Paulus geweest, hij werkt bij Domein in Eindhoven, en is wijkbeheerder van o.a. Breugel. Wij mogen bij hem stage lopen, hartstikke positief natuurlijk, en we hebben er ook echt zin in. Deze stage is natuurlijk voor de minor, maar deze kunnen we ook gaan gebruiken om bewijzen te verzamelen voor CMV! De rest van de middag zijn er nog weinig plannen, en dit weekend zie ik ook wel weer wat ik ga doen. Maandag begint het feest weer, dus tot die tijd kameraden, tot ziens en

Een prettig weekend!!!!!

Jonathan

filmpje beeldtaal

Dit is mijn filmpje, samen gemaakt met Petra. Het is voor het vak beeldtaal, een 1minute movie over wat voor mij Nederland is. We hebben besloten om Nederland van jong naar oud te laten zien, met een afsluiting van het Nederlands elftal, waar jong en oud verenigd zijn. Ouder worden is een langzaam proces, vandaar bijna op het laatst de (Nederlandse) file, die staat voor het langzaam wachten op je pensioen.

Niet beschreven in de film, maar wel leuk om er bij te vermelden; Ik zag laatst bij het station een bord hangen, met een leuke tekst erop die me hier ook wel van toepassing leek. Het gaat om de Nederlandse norm voor/over werknemers..

"Met 30 jaar, ben je te jong want is er werkervaring gevraagd. Met 45 jaar ben je al weer te oud."

Dit zegt natuurlijk iets over de Nederlanders werkgevers. Zij willen altijd de beste van de beste, maar mogen niet te oud zijn; ze moeten goedkoop zijn, maar geen slecht werk leveren. In Nederland is er eigenlijk een duidelijk verloop van je leven; je word geboren (zoals allemaal te zien in de film), gaat naar een peuterspeelzaal, gaat naar de basisschool, middelbare school, dan studeren of al werken, werken om ervaring op te doen, 'goed' werken, werken terwijl je eigenlijk te oud bent, en dan met pensioen.

Hierbij wilde ik het eigenlijk even laten voor nu, ik zal zo denk ik nog een stukje droppen over de afgelopen week (als ik er aan toe kom).

Groetjes en alvast een fijn weekend ;)!!!

De 3 J's

Ff een leuk liedje tussendoor, ook om te kijken hoe je filmpjes op de blog zet ;)!!!

Hallo!

Hallo, en welkom op mijn nieuwe blog. Het is de bedoeling dat ik hier van alles op ga zetten met betrekking tot mijn studie!!